Το όνομά του έχει ταυτιστεί με το savoir vivre. Και δεν είναι τυχαίο, αφού ακόμα και στις ερωτήσεις που δέχεται απαντά με ευγένεια αλλά χωρίς να υπεκφεύγει, όπως πρέπει να κάνουν όλοι τιμώντας τους κανόνες καλής συμπεριφοράς.
Σε συνέντευξή του στο κυπριακό περιοδικό «Omikron» ο Χρήστος Ζαμπούνης ομολογεί ότι έζησε μια ανέμελη ζωή, μέχρι που το 2010 υπήρξε μια σειρά δραματικών γεγονότων, όπως ο θάνατος του πατέρα του αλλά και το διαζύγιό του με τη γυναίκα του. Ο γνωστός δημοσιογράφος δεν διστάζει να ομολογήσει στη συνέντευξή του: «Εξαιτίας όλων αυτών έπαθα κατάθλιψη, η οποία είναι ίσως η πλέον διαδεδομένη ασθένεια στη χώρα μας.
Ωστόσο, σε αντίθεση με μια προηγούμενη κατάθλιψη που έπαθα νεότερος και ήθελα να αυτοκτονήσω, τη σημερινή μου κατάθλιψη τη συγκράτησα. Αυτό είναι από τα καλά της ωριμότητας: τη δούλεψα, την αντιμετώπισα. Με βοήθησε πολύ και το γράψιμο σε αυτό. Τώρα εξέρχομαι της καταθλίψεως. Είμαι σε μια καλή περίοδο».
Αναφερόμενος, μάλιστα, στην κατάθλιψη που είχε πάθει πριν από χρόνια ομολογεί: «Ημουν 20 ετών. Θυμάμαι έμενα σε ένα ρετιρέ στην Ξενοκράτους. Είχα πιστέψει στην επανάσταση, συμμετείχα σε οργανώσεις, σε πορείες, αλλά όταν κατάλαβα ότι αυτή η επανάσταση δεν θα γίνει ποτέ, ότι τα όνειρά μου για έναν καλύτερο κόσμο δεν θα γίνουν πραγματικότητα, απογοητεύτηκα τόσο πολύ και είπα να πέσω από το μπαλκόνι. Για κάνα μήνα είχα κλειστεί στο σπίτι, υποσιτιζόμουν, δεν έβγαινα, δεν απαντούσα στα τηλέφωνα. Τελικά επέζησα. Εφτανα στο μπαλκόνι, κοιτούσα, δεν έπεφτα...»
Στην ίδια συνέντευξή του στο κυπριακό περιοδικό ο Χρήστος Ζαμπούνης μιλά και για το διαζύγιό του, ενώ στην ερώτηση αν είναι έτοιμος να ερωτευθεί ξανά λέει πως «σε αυτό το θέμα τείνω λίγο να ακολουθήσω αυτό που έλεγε ο Πικάσο: δεν ψάχνω, βρίσκω. Δεν το σκέφτομαι. Αν τύχει…»
Espressonews.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Κάνε το δικό σου σχόλιο εδώ