Την τρομακτική δύναμη πυρός του μυστικού αυτού όπλου, το οποίο είναι τοποθετημένο πάνω σε τανκς, είδε σε όλη της την κλίμακα ο Mazid ΑΙ Gazali, έμπειρος αξιωματι κός του ιρακινού πεζικού, ο οποίος περιέγραψε τον τρόπο λειτουργίας του και τα φρικιαστικά αποτελέσματα του, ως κάτι που δεν είχε ξαναδεί ποτέ στη μακρόχρονη στρατιωτική του ζωή.
Στο φιλμ, ο AJ Gazali περιγράφει ότι το όπλο έμοιαζε με φλογοβόλο, μόνο που ήταν εξαιρετικά ισχυρότερο. Είπε ότι έμοιαζε να εκτοξεύει περισσότερο συμπυκνωμένους κεραυνούς, παρά συνηθισμένες φλόγες. Με βάση τη μακρά του εμπειρία ως επαγγελματίας μηχανικός, ισχυρίζεται ότι οι τρομερές ιδιότητες αυτού του μυστικού όπλου πρέπει να οφείλονται σε κάποιου είδους ακτινοβολία.
Ο AJ Gazali έχει πολεμήσει σε τρεις πολέμους τα τελευταία 30 χρόνια στο Ιράκ, με αποτέλεσμα να έχει συναντήσει ουσιαστικά κάθε τύπο συμβατικού όπλου που χρησιμοποιήθηκε σε μάχη και να γνωρίζει καλά τις επιπτώσεις του σε ανθρώπους και μηχανές. Στις 22 Απριλίου του 2003, αυτός και η οικογένεια του οχυρώθηκαν μέσα στο σπίτι τους, καθώς ξέσπασε μια άγρια οδομαχία στη γειτονιά του. Την ώρα που κορυφωνόταν η συμπλοκή, πρόσε ξε ότι οι Αμερικανοί ζήτησαν να τούς στείλουν ένα τανκς με περίεργο σχήμα.
Τότε, προς έκπληξη του, το τανκς εκτόξευσε ξαφνικά μια εκτυφλωτική δέσμη που έμοιαζε να αποτελείται από φωτιά και κεραυνό, η οποία «καταβρόχθισε» ένα μεγάλο λεωφορείο και τρία αυτοκίνητα. Μέσα σε δευτερόλεπτα, το λεωφορείο είχε σχεδόν λειώσει και κρεμόταν σαν «βρεγμένο κουρέλι», όπως το περιέγραψε χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια, το λεωφορείο έλιωσε τελείως υπό την επίδραση αυτού του τρομακτικού κύματος και συρρικνώθη κε σε μια άμορφη μάζα, μεγέθους ενός «σκαραβαίου» Φολκσβάγκεν.
Σαν να μην έφθανε αυτό, ο ΑΙ Gazali περιγράφει σαφώς ότι είδε αρκετά ανθρώπινα σώματα να συρρικνώνονται σε μέγεθος νεογέννητου μωρού. Μέχρι την ώρα που τελείωσε η οδομαχία εκείνο το βράδυ, υπολογίζει ότι 500 με 600 στρατιώτες και πολίτες είχαν «ψηθεί» ζωντανοί, ως αποτέλεσμα της δράσης αυτού του μυστηριώδους όπλου του τανκς.
Σε μια πόλη όπου παντού έβρισκες καμένους πολίτες και στρατιωτικά οχήματα, οι αμερικανικές δυνάμεις φρόντιζαν με αφύσικη σχολαστικότητα να επιστρατεύουν μπουλντόζες και ομάδες με φτυάρια, προκειμένου να θάψουν όσο πιο γρήγορα γινόταν τα αποτρόπαια απομεινάρια. Πάντως, υπήρχαν αρκετά ίχνη από όλα αυτά, όπως διαπίστωσε ο Dillon, όταν ο Αl Gazali τον οδήγησε στην περιοχή της οδομαχίας. Ο Dillon είπε ότι μπόρεσαν εύκολα να ξεθάψουν μεγάλα κομάτια μετάλλου που είχε λιώσει και ξαναστερεοποιηθεί, τα οποία έμοιαζαν με μικρές «στέρεες λιμνούλες», καθώς και σωρούς από ένα περίεργο ινώδες υλικό, το οποίο ήταν ό,τι απέμεινε από τα λάστιχα των οχημάτων.
Ο Dillon, διαθέτοντας μεγάλη πολε μική εμπειρία λόγω της θητείας του ως μέλος του νοσηλευτικού προσωπικού στο Βιετνάμ, καθώς και της κάλυψης αρκετών πολέμων από τη Σομαλία μέχρι το Κόοσοβο, είπε χαρακτήριστικά: «Έχω δει πολλά καταστροφικά όπλα στη ζωή μου: φλογοβόλα, ναπάλμ, λευκό φώσφορο, θερμίτη, κλπ. Εδώ, κατά τη γνώμη μου, το μόνο που μπορεί να χρησιμοποιήθηκε είναι βόμβα υδρογόνου, η οποία είναι δυνα τόν να ρευστοποιήσει σε ελάχιστο χρόνο ένα ολόκληρο λεωφορείο ή να αναφλέξει ένα ανθρώπινο σώμα, έτσι ώστε αυτό να φθάσει σε μέγεθος νεογνού. Ο θεός να φυλάει την Ανθρωπότητα εάν το όπλο αυτό είναι απλώς μια πρόγευση του τι μας επιφυλάσσει ο 21ος αιώνας...»
ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ;ΚΑΝΕ LIKE
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Κάνε το δικό σου σχόλιο εδώ