Ένα παιδάκι λιποθύμησε
πρόσφατα στο σχολείο. Ντρεπόταν να πει τον λόγο. Μετά από πίεση ομολόγησε ότι
δεν είχε φαγητό στο σπίτι. Στην Ελλάδα του 2011 παιδιά λιποθυμάνε από ασιτία! Φαινόμενα
κατοχής! Κι εμείς τι κάνουμε γι’ αυτό;Η κοινωνία τι κάνει; Είμαστε παρατηρητές
της εξόντωσής μας; Το βιώνουμε στην οικογένειά μας, βλέπουμε τους γύρω μας, και
αναρωτιέμαι: αυτός ο ελληνικός λαός δεν έχει αξιοπρέπεια; Να πει ως εδώ;
Γι’ αυτό ευθύνες
έχουν και τα διάφορα ΜΜΕ που παρουσιάζουν τα μέτρα λιτότητας ως
αναγκαία κι επιβεβλημένα από εξωτερικούς παράγοντες,γίνεται δηλαδή προσπάθεια να
συναινέσουν οι λαϊκές τάξεις-που πλήττονται περισσότερο μάλιστα-και να νομίζουν
ότι η όποια δράση τους δεν έχει αντίκτυπο ενάντια στους ισχυρούς και δυνατούς. Υπνωτίζουν το λαό δηλαδή για
να μην καταλάβει την ισχύ της δύναμής του.Πριν λίγες μέρες στην παγκόσμια
κινητοποίηση το σύνθημα ήταν «είναι το 1%, είμαστε το 99%». Με τέτοια ποσοστά
ποιος πιστεύετε ότι μπορεί να νικήσει;
Μου ζητήθηκε να γράψω ένα άρθρο για την κρίση στην Ελλάδα.
Να κάνω τι; Ν’αναλύσω για ακόμα μια φορά αυτή την αποπνικτική κατάσταση που
βιώνουμε; Να περιγράψω πώς σιγά σιγά έσβησε το γέλιο απ’τα χείλη μας; Πώς
κοντεύουμε να γίνουμε καταθλιπτικοί, αν δεν έχουμε ήδη γίνει;Πώς αποκτήσαμε
τόσα χρέη,με τις τράπεζες ν’απειλούν ότι θα μας πάρουν το σπίτι και την
αστυνομία ότι θα μας βάλει φυλακή γιατί δεν έχουμε να πληρώσουμε; Για τα
ποσοστά σε αυτοκτονίες στην Ελλάδα; Όχι άρθρα τέτοια πολλά υπάρχουν και τα ακούμε
και συνέχεια στις ειδήσεις. Εγώ θα ήθελα να γράψω μια δική μου εμπειρία, μια
καινούρια εμπειρία που θα τη διαβάσει ο κόσμος και δεν θα πει «τα ξέρω τα
περνάω κι εγώ αυτά».
Βρίσκομαι στη Γαλλία αυτή την περίοδο με το πρόγραμμα
εράσμους.Πριν λίγα χρόνια που είχα έρθει θυμάμαι όποτε έλεγα ότι είμαι από την
Ελλάδα μου μιλούσαν για την «χρυσή εποχή»του EURO,πετούσαν διάφορα ονόματα όπως Χαριστέας,Δέλλας,κ.α. σε ένδειξη
ότι γνωρίζουν πράγματα για τη σύγχρονη Ελλάδα,και μας αντιμετώπιζαν με
χαμόγελο.Τώρα πια μπορώ να πω ότι βιώνω το ρατσισμό.Όχι μόνο από Γάλλους, αλλά
και από άλλα άτομα του εράσμους.Καθηγητής να μαθαίνει ότι είμαστε από Ελλάδα
και να βγάζει λεφτά να μας δώσει ταπεινώνοντάς μας,δείχνοντας ότι πεινάμε.Μαθητές
να μιλάνε υποτιμητικά για τους Έλληνες καθώς είναι τα «φτωχαδάκια»,αυτοί που
όπως λένε δεν ταξιδεύουν στην Ευρώπη επειδή δεν έχουν λεφτά και άρα δεν έχουν
γνωρίσει πολλούς σαν εμάς,άλλοι να γελάνε κι άλλοι να ξινίζουν.Και ξέρετε τι
σκεφτόμουν; Αυτό που λένε «εκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ‘ρθεις».
Ήμασταν κι εμείς ρατσιστές με κάποιους άλλους ανθρώπους που βρίσκονταν σε
χειρότερη κατάσταση από εμάς,έρχονταν από χώρες που δεν είχε απλώς πάει ένα ΔΝΤ,αλλά
είχαν πόλεμο και κατ’επέκταση τεράστια φτώχεια,κι εμείς τους λέγαμε ό,τι ακούγαμε
από τα ΜΜΕ.Και τώρα κατάλαβα πόσο βλάκες ήμασταν.Η Ελλάδα που βοηθάει στο
πόλεμο συμμετέχοντας στο ΝΑΤΟ,έχοντας τη Σούδα ως βάση των Αμερικανών, κάνοντας
συνεργασία με το Ισραήλ που έχει σπείρει τόση αιματοχυσία στην Παλαιστίνη, έλεγε
τί σε αυτούς τους ανθρώπους που έρχονταν στη χώρα μας να σωθούν;Βρωμάτε,μας
τρώτε τις δουλειές,είστε εγκληματίες,γυρίστε πίσω.Ναι ο άνθρωπος που δεν έχει
σπίτι δεν θα έχει να πλυθεί κιόλας,άρα θα βρωμάει.Ναι μας τρώνε τις θέσεις στις
οικοδομές,στα δημόσια έργα,στα χωράφια,δουλειές για τις οποίες έκαναν..ουρά..οι
Έλληνες για να παίρνουν δείγματα μισθών και να δουλεύουν σε απαράδεκτες
συνθήκες εργασίας όπου πολλοί έχαναν ακόμα και τη ζωή τους και οι οικογένειές
τους δεν ανταμείβονταν ποτέ γι’αυτό.Ναι «νόμος της ζούγκλας» λέγεται για όποιον
δεν το γνωρίζει, όταν δεν έχει να φάει,κι ας μην μιλάμε εκ του ασφαλούς
εμείς ότι «δεν θα το έκανα ποτέ, θα προτιμούσα
να πεθάνω απ’την πείνα», θα κλέψει,ακόμα και θα σκοτώσει κανείς για να ζήσει
όχι τόσο αυτός όσο η οικογένειά του.Τα ίδια έκαναν οι Έλληνες που ήταν κάποτε
μετανάστες κι ο τροχός γυρίζει και θα ξαναφύγουμε μετανάστες,αλλά ας ελπίσουμε εκεί
που θα πάμε να βρούμε καλύτερη αντιμετώπιση από αυτή που είχαν οι μετανάστες στην
Ελλάδα.
Όμως γιατί πρέπει να
ντρέπομαι να λέω ότι είμαι από την Ελλάδα;Επειδή η οικονομία είναι χάλια; Όχι
δεν είναι λόγος για να ντρέπομαι.Επειδή υπάρχουν άνθρωποι χωρίς δουλειά,ναι θα
ντρέπομαι γι’ αυτό. Επειδή υπάρχει πείνα, εξαθλίωση, ναι θα ντρέπομαι γι’ αυτό.
Επειδή υπάρχουν γεροντάκια που δεν έχουν ούτε τους γιατρούς τους να πληρώσουν (ας
μη θίξω το θέμα της υγείας),ναι θα ντρέπομαι γι’αυτό.Επειδή εκτός όλων των
άλλων θα μπουν χορηγοί στα πανεπιστήμια που θα ελέγχουν το μυαλό μας, άνθρωποι
που έχουν τα κανάλια θα μας ελέγχουν και μέσω της εκπαίδευσης, ενώ στα σχολεία
δεν θα έχουν καν βιβλία, ναι θα ντρέπομαι και γι’αυτό.Θα είμαι περήφανη για την
Ελλάδα του Πλάτωνα,του Αριστοτέλη,του Σωκράτη, και άλλων πολλών, αλλά θα ντρέπομαι
για την Ελλάδα του σήμερα. Όμως όχι για τους λόγους που φαντάζονται πολλοί. Ντρέπομαι
γιατί κάποτε ήμασταν η χώρα που έμαθε τη δημοκρατία στους άλλους λαούς και
σήμερα η δημοκρατία είναι λέξη άγνωστη. Όμως θέλω να είμαι περήφανη για την
χώρα μου, να λέω ότι είμαι από μία χώρα που υπάρχει ελευθερία, ισότητα,
δικαιοσύνη, δημοκρατία, και να με
ζηλεύουν.
Τι θέλω να πω με το παράδειγμα που έδωσα για το ρατσισμό
λοιπόν; Ότι εχθρός μας είναι ο πόλεμος, εχθρός είναι η φτώχεια, η αδικία, η
εξαθλίωση, η ανισότητα. Στην Ελλάδα σήμερα είμαστε σ’αυτή την κατάσταση γιατί
κάποιοι οικονομάνε στις πλάτες μας.Φορολογούν μονίμως αυτούς που δεν έχουν,ενώ
δεν αγγίζουν μεγαλοβιομήχανους κι εκκλησίες.Να πληρώνει ο συνταξιούχος τους
ίδιους φόρους με τον Μπόμπολα δεν είναι σκάνδαλο;Τα παράβολα που πληρώνουν οι
μετανάστες,μόνο τα παράβολα(!),είναι περισσότερα απ’αυτά που δίνουν οι πλούσιοι
στο κράτος.Και μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είναι η μόνη λύση.Η μόνη λύση,η
μόνη ρεαλιστική λύση είναι να υπάρχουν δουλειές,να κυλάει η οικονομία ώστε να
έχουμε ανάπτυξη,αλλά με τα μέτρα που παίρνουν η χρεωκοπία είναι δεδομένη.Τα
μέτρα αυτά δεν είναι μόνο άδικα αλλά και ηλίθια!Διότι όταν κόβεις μισθούς κι
αυξάνεις την φορολογία ο κόσμος δε θα βγαίνει,δεν θα ξοδεύει κι έτσι η
οικονομία δε θα κυλάει ούτε θα ανακάμψει.Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά οι
αμυντικές δαπάνες αυξάνονται αντί να μειώνονται.Να δω αν ο κόσμος λιποθυμά απ’την
πείνα σε περίπτωση πολέμου(η καραμέλα που μας πετάνε κάθε φορά για να
δικαιολογήσουν γιατί δίνουμε τόσα λεφτά σε στρατιωτικές δαπάνες ενώ ο
πραγματικός λόγος είναι ότι κι εμείς και η Τουρκία γλύφουμε τους Αμερικάνους κι
αγοράζουμε τα όπλα)ποιος θα βγει να πολεμήσει. Θα θυμηθούμε τους στίχους του
Σολωμού «έρμο τουφέκι σκοτεινό τι σ’ έχω εγώ στο χέρι, όπου εσύ μου ‘γινες βαρύ
κι ο Αγαρηνός το ξέρει», και δε θα μπορούμε ούτε το όπλο να σηκώσουμε
Κι εμείς αντί να εξοργιζόμαστε τι κάνουμε; Κλεινόμαστε στο
καβούκι μας; Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε λένε. Διαβάζοντας
πρόσφατα αγώνες των ανθρώπων που άλλαξαν όχι μόνο νόμους αλλά ολόκληρα πολιτεύματα
κατάλαβα πόσο δίκιο έχουν αυτοί που το λένε.
Ένας μεγάλος φιλόσοφος, του οποίου τις ιδέες ακόμα και αν
δεν τις ασπάζεστε, δεν μπορεί κανείς όμως να αμφισβητήσει ότι μετά από τόσα
χρόνια βγήκε αληθινός σε αυτό που είχε πει για τον καπιταλισμό, καθώς επίσης
είπε ότι «δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε παρά μόνο τις αλυσίδες μας!». Πράγματι,
τι έχει να χάσει πλέον ένας άνθρωπος που ζει στην Ελλάδα; Του τα πήραν όλα, δεν έχει να χάσει κάτι άλλο, μέχρι και
την αξιοπρέπειά μας χάσαμε. Όλα μαύρα. Ούτε μέλλον ούτε παρόν. Τι έχει να χάσει
το κεφάλαιο αν βγουν όλοι αυτοί στον δρόμο; Σκεφτείτε το μόνοι σας..
Θα κλείσω παραφράζοντας τους στίχους του
Μπρεχτ που μιλούσε για Εβραίους, κομμουνιστές, κλπ. και θα τους αντικαταστήσω
με σημερινούς όρους ώστε να γίνει πιο κατανοητή η ανάγκη της αλληλεγγύης, γιατί
κανείς δεν πρέπει να είναι μόνος του, γιατί δεν πρέπει να σιωπούμε όταν
βλέπουμε μια αδικία ακόμα και αν δεν αφορά εμάς: ''Πρώτα ήρθαν για τους
stagers, κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν stager.
Έπειτα ήρθαν για τους συνταξιούχους, κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν
συνταξιούχος.
Κατόπιν ήρθαν για τους δημοσίους υπαλλήλους, κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν
δημόσιος υπάλληλος.
Στη συνέχεια ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, και πάλι εγώ δεν μίλησα
γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε πια, δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει.''
Μαργαρίτα Κορωναίου
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Κάνε το δικό σου σχόλιο εδώ